De Huizen van Oranje en Nassau

Zijne Majesteit de Koning deelt met groot leedwezen mede dat vanochtend 12 augustus 2013, Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Johan Friso Bernhard Christiaan David, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg op Paleis Huis ten Bosch in Den Haag is overleden op 44-jarige leeftijd.

Prins Friso is overleden aan complicaties die zijn opgetreden ten gevolge van de hersenbeschadiging veroorzaakt door zuurstoftekort bij zijn ski-ongeval op 17 februari 2012 in Lech, Oostenrijk. Na behandeling op de intensive care van het Landeskrankenhaus in Innsbruck werd de Prins begin maart 2012 overgebracht naar het Wellington ziekenhuis in zijn woonplaats Londen. Sinds november 2012 vertoonde Prins Friso tekenen van zeer gering bewustzijn "minimal consciousness", een toestand waarin zich sindsdien geen veranderingen hebben voorgedaan.

Friso is een van de weinige Oranje's na Prins Filips Willem van Oranje, oudste zoon van Willem I van Oranje en Prinses Marianne Wilhelmina Frederica Louisa Charlotte (Berlijn, 9 mei 1810 - Schloss Reinhartshausen, Erbach im Rheingau, 29 mei 1883), Prinses der Nederlanden, Prinses van Pruisen, Prinses van Oranje-Nassau die buiten de Koninklijke Grafkelder te Delft werd begraven.

Prinses Marianne werd ook door de familie uitgespuugd en Prins Filips Willem is en blijft begraven in Diest (B). Voor Friso is dit gelegen in het feit dat hij niet tot het Koninklijk Huis heeft behoord. De kerk is gelegen naast het kasteeltje Daekenstein toeboherend aan zijn moeder, Prinses Beatrix, waar zij na haar abidcati uis gaan wonen. Prinse Beatrix, Oud-Koningin der Nederlanden leeft daar in alle rust haar bestaan.

De begrafenisstoet reed rond de klok van 10.00 uur via de fraaie bomenlaan het dorp in, voorop de lijkwagen met daarin het stoffelijk overschot van de Prins. De lijkwagen draaide de inrit op naar de kerk, die op het kerkhof staat en stopte voor de entree. De kist lag in een zwarte lijkauto en werd bedekt met een zwart kleed waarop witte bloemen van directe familieleden. De kist is eenvoudig van uitvoering, net als Friso dat heeft gewenst. Het stoffelijk overschot van de Prins van Oranje-Nassau werd uitgeladen, door 6 slippendragers direct naar de kerk gebracht. Naar binnen gereden, waar de genodigden al wachtten en voor het altaar in de kerk geplaatst. Kransen werden er omheen gelegd en rond de klok van 15.00 uur stopten de volgwagens, een voor een en stappen de overige genodigden voor de rouwdienst uit.

Het kerkorgel speelt gepaste muziek daar zowel Friso als Mabel gelovig zijn. Het is vrijdagmiddag 17 augustus 2013, de zon schijnt en het is heerlijk weer, zo rond de 24C. Het dorp Lage Vuursche wordt overstroomd door nieuwsgierigen die allemaal een glimp van de begrafenisceremonie voor Prins Friso en zijn teraardebestelling willen opvangen. De plek waar Friso zal worden begraven is omringd door ondoorzichtige hekken, die nieuwsgierigen geen kans geven de ceremonie van dichtbij of op een afstand mee te beleven.

De beveiliging die door de Dienst Beveiliging van het Koninklijke Huis, Koninklijke Marechaussee en de Politie wordt verzorgd, houdt alles nauwkeurig in de gaten. Heel begrijpelijk en logisch, want het voltallige Koninklijk Huis alsmede leden van de Koninklijke Familie zijn er voor deze trieste ceremonie. Diverse leden van buitenlandse Vorstenhuizen, waaronder die van Noorwegen (Koning Harald peetoom), Prinsen uit diverse landen, familileden van Prinses Mabel, w.o. haar moeder Florence, haar zusters Nicole, Eveline, en zijn vriend Florian Moosbrugger uit Lech, bewezen de laatste eer.

De rouwstoet voor de overleden Prins Friso komende vanuit Draekensteyn van links naar rechts: Weduwe Prinses Mabel, Gravin Luana, Gravin Zaria en Prinses Beatrix Friso's moeder. Op de 2e rij Koningin Máxima, Prinses Ariana, Kroonprinses en Prinses van OranjeAmalia, Prinses Alexia en Koning Willem-Alexander. Er tussen in is zichtbaar Prinses Laurentien, daarnaast de zusters van Prinses Mabel en achter de Koning zijn broer Prins Constantijn van Oranje. Nog net zichtbaar achter de weduwe van de overleden Prins, Koning Harald V van Noorwegen, dan de lijkwagen met de kist van Prins Friso en de kist in de Hervormde Kerk in Lage Vuursche.

Na de rede van de Koning over hoe wt zijn broer Frizo was kwam o.a. Prins Constantijnaan het woord. Ook hij tijdens de afscheidsdienst een persoonlijk woord gesproken over zijn broer Friso. De muziek werd verzord door singer-songwriter Maaike Ouboter. Zij speelde 'Dat ik je mis', een nummer dat zij heeft geschreven voor haar overleden moeder. Het Residentie Kamerkoor onder leiding van Jos Vermunt heeft ook opgetreden. Oud-priester Huub Oosterhuis sprak de zegen ten afscheid uit. Dominee Carel ter Linden was de voorganger bij de uitvaartdienst.

Boven en onder een korte collage van Prins Friso, die recht doet aan de mens die hij was.

Met zijn twee academische titels op zak begon Friso in 1995 als fellow-consultant bij adviesbureau McKinsey & Company in Amsterdam aan zijn eerste baan in het bedrijfsleven. Na een jaar begon hij opnieuw aan een studie. Dit keer aan het European Institute of Business Administration (INSEAD) te Fontainebleau (Frankrijk), waar hij in 1997 zijn MBA behaalde. Vervolgens werkte hij een aantal jaren in Londen bij de investeringsbank Goldman Sachs International en als managing director bij Wolfsohn & Company, waar hij zich onder meer bezighield met duurzame energie. Prins Friso was mede-oprichter van het MRI Centrum in Amsterdam en was ook een van de oprichters van Wizzair, een lowbudget-luchtvaartmaatschappij met voornamelijk Oost-Europese bestemmingen.

Sinds 2011 was de Prins werkzaam als Chief Financial Officer bij Urenco, een consortium dat verrijkt uranium produceert, in Stoke Poges, Buckinghamshire, in het Verenigd Koninkrijk. Friso stond bekend als een introvert man, die rustig zijn gang ging en zich weinig of niet bemoeide met andere zaken dan die zijn gezin, familie of hem aangingen. Zijn omgeving vond hem slim, vriendelijk, aardig en sociaal voelend. Prins Claus, zijn vader was het grote voorbeeld van de Prins.

Dankzij hem heeft Friso duidelijk gekozen voor een zo'n normaal mogelijke weg in de maatschappij en kon daardoor uit het zicht van de schijnwerpers - carrière maken op een manier zoals hij dat zag.

De jeugd van Friso ontwikkelde zich voorspoedig. Op school gaf hij blijk van een buitengewoon goed leervermogen dat een een ieder versteld deed staan. Dus was het niet zo moeilijk voor friso om, op latere leeftijd, zijn bacheloraat te halen met uitstende cijfers. Na zijn studie ging hij aan de slag, ondermeer bij de bank Goldman Sachs in de U.S.A.

Johan Friso Bernhard Christiaan David, Prins van Oranje-Nassau, Graaf van Oranje-Nassau,Jonkheer van Amsberg werd geboren te Utrecht, 25 september 1968 – Den Haag, 12 augustus 2013) was het tweede kind van Prinses Beatrix en Prins Claus.

Daarmee was hij bij zijn geboorte derde in de lijn om zijn grootmoeder Koningin Juliana op te volgen als staatshoofd van het Koninkrijk der Nederlanden. Friso was zijn roepnaam. Desondanks stond hij tot 2004 in de media bekend als Johan Friso. Dat jaar liet hij in een officiële verklaring weten in het vervolg Friso genoemd te willen worden.

De Prins werd officieel aangeduid als Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Friso van Oranje-Nassau, met Prins van Oranje-Nassau als persoonlijke titel.

Op zaterdagavond 26-03-2005 om 19.17 uur beviel Mabel Wisse Smit van een dochter. Zij kreeg de namen Emma Luana Ninette Sophie. Het was het vierde kleinkind van Koningin Beatrix. Bij de geboorte woog de baby 3085 gram en haar roepnaam zou zijn Luana. Hun eerstgeborene kwam in Londen ter wereld. De geboorte kwam vroeg. Luana kreeg als geslachtsnaam Van Oranje Nassau-van Amsberg met als titel Gravin.

Op 18-06- 2006 werd het gezinnetje nogmaals verblijd met de komst van weer een dochter. Zaria kwam om 4 minuten na middernacht ter wereld en woog bij haar geboorte 3700 gram. Zij kreeg de namen Joanna Zaria Nicoline Milou en de kreeg de titel van Gravin Van Oranje Nassau-van Amsberg mee. Zaria was inmiddels het zevende kleinkind van de Koningin. Zij gaat door het leven als Gravin Zaria van Oranje Nassau van Amsberg.

Lage Vuursche is een klein dorp in de gemeente Baarn, in de Nederlandse provincie Utrecht. Het dorp is gelegen in een bosrijke omgeving op de Utrechtse Heuvelrug, tussen Baarn, Bilthoven en Hilversum. Het dorp heeft, inclusief de omgeving en het Baarnse deel van Soestdijk, 1460 inwoners (2004). Tot en met 1857 hoorde Lage Vuursche tot de gemeente De Vuursche. In 1840 had het 190 inwoners, die in 15 huizen woonden. Tot de Vuursche behoorde ook de buurtschap Hooge Vuursche. Lage Vuursche heeft een beschermd dorpsgezicht met enkele achttiende- en negentiende-eeuwse huizen en telt tientallen rijksmonumenten. De hervormde kerk De Stulpkerk dateert uit 1650. Lage Vuursche ligt op de Utrechtse Heuvelrug en aan de rand van de Laagte van Pijnenburg, een door de natuur ingesleten verlaging van de grond.

In de omgeving bevindt zich een aantal landgoederen, waaronder Kasteel Drakensteyn (in de onmiddellijke nabijheid van het dorp), Paleis Soestdijk, het Landgoed Pijnenburg, de Ewijckshoeve, Landgoed Eyckenstein en Kasteel de Hooge Vuursche. Aan de Kloosterlaan staat het voormalig klooster St. Elisabeth, ontworpen door architect Van Ooijen, sinds 1983 in gebruik als verpleeghuis. Het complex bevat onder meer een kapel met gebrandschilderde ramen en een rooms-katholieke begraafplaats. De bossen in de omgeving van Lage Vuursche zijn voor een deel eigendom van Staatsbosbeheer en maken deel uit van de boswachterij De Vuursche. Ook Het Utrechts Landschap beheert verschillende gebieden, zoals het Maartensdijkse bos, de Ridderoordsche Bosschen en het Willem Arntsz-bos. Lage Vuursche is, mede door de bosrijke omgeving, al sinds lang een pleisterplaats voor wandelaars en andere dagjesmensen, die het dorpje met name in het weekeinde overspoelen.

Prins Johan Bernhard Christiaan David, kortweg Prins Friso genoemd werd 17 februari 2012 slachtoffer van een lawine in het skigebied van Lech, Oostenrijk. Na behandeling op de intensive care van het Landeskrankenhaus in Innsbruck is de Prins begin maart 2012 overgebracht naar zijn woonplaats Londen voor verdere behandeling en verzorging in het Wellington ziekenhuis. Volgens artsen had een verdere behandeling in het ziekenhuis geen zin. Sinds 09-07-2013 is de Prins overgebracht naar paleis Huis ten Bosch om daar verdere behandeling door een Nederlands specialistenteam onder leiding van Prof. Jan van Gijn en Dr. Michael Kuiper te ondergaan. Zijn toestand werd thans omschreven als 'zorgwekkend' en een langdurige behandeling zou misschien van toepassing kunnen zijn. Onverwacht gaf het lichaam van de Prins de strijd op en overleed hij.

Zijne Majesteit de Koning deelt met groot leedwezen mede dat vanochtend 12 augustus 2013, Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Johan Friso Bernhard Christiaan David, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg op Paleis Huis ten Bosch in Den Haag is overleden op 44-jarige leeftijd. Prins Friso is overleden aan complicaties die zijn opgetreden ten gevolge van de hersenbeschadiging veroorzaakt door zuurstoftekort bij zijn ski-ongeval op 17 februari 2012 in Lech, Oostenrijk.

Na behandeling op de intensive care van het Landeskrankenhaus in Innsbruck werd de Prins begin maart 2012 overgebracht naar het Wellington ziekenhuis in zijn woonplaats Londen. Sinds november 2012 vertoonde Prins Friso tekenen van zeer gering bewustzijn "minimal consciousness", een toestand waarin zich sindsdien geen veranderingen hebben voorgedaan. Begin juli 2013 werd hij overgebracht naar Paleis Huis ten Bosch. De Koninklijke Familie dankt allen die voor Prins Friso hebben gezorgd zeer hartelijk voor de uitstekende en toegewijde verzorging.

De begrafenis van Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Friso vond plaats op vrijdagmiddag 16 augustus in besloten kring in Lage Vuursche, gemeente Baarn. Na een dienst in de Stulpkerk in Lage Vuursche werd de Prins begraven op de daarbij gelegen begraafplaats. Friso is een van de weinige Oranje's na Prins Filips Willem van Oranje, oudste zoon van Willem I van Oranje en Prinses Marianne Wilhelmina Frederica Louisa Charlotte (Berlijn, 9 mei 1810 - Schloss Reinhartshausen, Erbach im Rheingau, 29 mei 1883), Prinses der Nederlanden, Prinses van Pruisen, Prinses van Oranje-Nassau Koning Willem I der Nederlanden en Prinses Wilhelmina van Pruisen, die buiten de Koninklijke Grafkelders werd begraven.