Koningen van Oranje en Nassau

Inhulding Koning Willem-Alexander der Nederlanden

De Koningin heeft per 30 april 2013 haar abdicatie kenbaar gemaakt en Kroonprins Willem-Alexander, haar oudste zoon, zal haar opvolgen als Koning Willem-Alexander der Nederlanden.

Ondertekening Abdicatie

In een toespraak zei de Koningin:

"Zoals u allen weet, hoop ik over enkele dagen mijn 75ste verjaardag te vieren. Ik ben dankbaar dat het mij gegund is deze dag in goede gezondheid tegemoet te gaan. Aan het einde van dit jaar zullen wij herdenken dat ons land tweehonderd jaar geleden een koninkrijk werd, waarmee in onze geschiedenis een nieuw tijdperk aanbrak. Het samenvallen van deze twee bijzondere gebeurtenissen is voor mij de aanleiding geweest te besluiten dit jaar uit mijn ambt terug te treden. Het lijkt mij een goed moment om deze stap, die ik al enige jaren overweeg, nu daadwerkelijk te nemen. Ik heb het altijd als een uitzonderlijk voorrecht beschouwd een groot deel van mijn leven in dienst van ons land te kunnen stellen en overeenkomstig mijn opdracht invulling te mogen geven aan het Koningschap. Daarbij was Prins Claus mij vele jaren tot grote steun. Tot op de dag van vandaag heeft deze mooie taak mij veel voldoening geschonken.

(l) Kroonprins Willem-Alexander en Prinses Màxima en (r) Koningin Beatrix

Het is inspirerend zich bij mensen betrokken te voelen, mee te leven met verdriet en te delen in tijden van vreugde en nationale trots. Dat heb ik eveneens mogen ervaren in de Caribische delen van ons Koninkrijk, waar ik ook altijd veel warmte en hartelijkheid heb ondervonden. Ik treed dan ook niet terug omdat het ambt mij te zwaar zou vallen, maar vanuit de overtuiging dat de verantwoordelijkheid voor ons land nu in handen van een nieuwe generatie moet liggen. Het is met het grootste vertrouwen dat ik op 30 april van dit jaar het Koningschap zal overdragen aan mijn zoon, de Prins van Oranje. Hij en Prinses Máxima zijn ten volle op hun toekomstige taak voorbereid.

Zij zullen ons land met toewijding dienen, getrouw de grondwet onderhouden en met al hun talenten een eigen invulling geven aan het Koningschap. Gesterkt voel ik mij door de gedachte dat het plaats maken voor mijn opvolger niet betekent dat ik afscheid neem van u. Ik hoop dat ik velen van u nog dikwijls kan ontmoeten. Ik ben u diep dankbaar voor het vertrouwen dat u mij heeft gegeven in de vele mooie jaren waarin ik uw Koningin mocht zijn.

Rijksbanier, Akte van Abdicatie Koningin Beatrix en de Rijksbanier

De abdicatie van de Koningin en de inhuldiging van Koning Willem-Alexander, de huidige Prins van Oranje, vinden op 30 april 2013 plaats in

De Koningsdag(voorheen Koninginnedag) zal voortaan op 27 april worden gehouden.

Bij zijn aantreden als Koning der Nederlanden zijn de titels van het Koninklijk echtpaar als volgt:

Zijne Majesteit Koning Willem-Alexander, Koning der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau. Hare Majesteit Koningin Máxima, Prinses der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau.

en de oud-Koningin wordt dan genoemd: Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Beatrix der Nederlanden. 

De volledige officiële titels van de Koning: Koning der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg, Graaf van Katzenelnbogen, Graaf van Vianden, Graaf van Diez, Graaf van Spiegelberg, Graaf van Buren, Graaf van Leerdam, Graaf van Culemborg, Markies van Veere en Vlissingen, Baron van Breda, Baron van Diest, Baron van Beilstein, Baron van de stad Grave en het Land van Cuyk, Baron van IJsselstein, Baron van Cranendonk, Baron van Eindhoven, Baron van Liesveld, Erf- en Vrijheer van Ameland, Heer van Borculo, Heer van Bredevoort, Heer van Lichtenvoorde, Heer van 't Loo, Heer van Geertruidenberg, Heer van Klundert, Heer van Zevenbergen, Heer van Hoge en Lage Zwaluwe, Heer van Naaldwijk, Heer van Polanen, Heer van Sint-Maartensdijk, Heer van Soest, Baarn en Ter Eem, Heer van Willemstad, Heer van Steenbergen, Heer van Montfort, Heer van Sankt Vith, Heer van Bütgenbach, Heer van Dasburg, Erf-Burggraaf van Antwerpen.

De eed die de Koning dan zal afleggen is als volgt: "Ik zweer aan de volkeren van het Koninkrijk dat Ik het Statuut voor het Koninkrijk en de Grondwet steeds zal onderhouden en handhaven. Ik zweer dat Ik de onafhankelijkheid en het grondgebied van het Koninkrijk met al Mijn vermogen zal verdedigen en bewaren; dat Ik de vrijheid en de rechten van alle Nederlanders en alle ingezetenen zal beschermen, en tot instandhouding en bevordering van de welvaart alle middelen zal aanwenden welke de wetten Mij ter beschikking stellen, zoals een goed en getrouw Koning schuldig is te doen. Zo waarlijk helpe Mij God almachtig."

De Wapens van de Koning, de Koningin en hun kinderen

Vanaf het moment van de abdicatie van Hare Majesteit de Koningin gaat het voorzitterschap van de Raad van State van rechtswege over op Zijne Majesteit de Koning. De Koning is voorzitter van de Raad van State ingevolge artikel 74 van de Grondwet. De Prins van Oranje heeft sinds zijn meerderjarigheid van rechtswege zitting in de (afdeling Advisering van de) Raad van State. Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Máxima der Nederlanden heeft sinds 1 oktober 2004 zitting in de (afdeling Advisering van de) Raad van State. Ook Prinses Catharina-Amalia zal vanaf haar 18e verjaardag zitting hebben in de (afdeling Advisering van de) Raad van State.

Het is gebruikelijk dat bepaalde leden van de functionele Hofhouding van de Dienst van het Koninklijk Huis bij het aantreden van de Koning hun functie ter beschikking stellen. Dit om de Koning in de gelegenheid te stellen zijn grondwettelijk recht uit te oefenen om zijn Huis in te richten met inachtneming van het openbaar belang (artikel 41 Grondwet). Het gaat om onder meer de Grootmeester, Chef Militair Huis, Algemeen Secretaris, Thesaurier, Ceremoniemeester, Hofmaarschalk, Intendant, Stalmeester, Directeur Koninklijk Huisarchief en Hoofd P&O.

Na de inhuldiging blijft het gezin van Zijne Majesteit de Koning voorlopig op de Eikenhorst in Wassenaar wonen. Op een gepast moment verhuist het gezin naar Paleis Huis ten Bosch in Den Haag. Paleis Huis ten Bosch wordt in de tussenliggende periode gebruikt voor officiële ontvangsten en bijeenkomsten. Paleis Noordeinde blijft in gebruik als werkpaleis. Op een nader moment wordt bekend gemaakt wanneer Hare Majesteit de Koningin, op dat moment Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Beatrix der Nederlanden, haar intrek zal nemen op Kasteel Drakensteyn in Lage Vuursche.

Na de abdicatie zijn slechts de volgende leden nog lid van Het Koninklijk Huis:

De Koning en Koningin en hun kinderen

Prinses Beatrix

Prins Constantijn en Prinses Laurentien

Prinses Margriet en prof. Mr. Van Vollenhoven

Geen lid meer zijn:

Prins Maurits, Prins Bernhard en hun echtgenotes

De kinderen van Prins Constantijn en Prinses Laurentien.

Kroonprinses Amalia, Prinses Alexia en Prinses Ariane

Prinses Catharina-Amalia wordt direct na de abdicatie Hare Koninklijke Hoogheid de Prinses van Oranje. Dat is vastgelegd in de Wet Lidmaatschap Koninklijk Huis (artikel 7).

Koningin Wilhelmina stelde in 1908 de Koninklijke vlag vast, die de Koninklijke standaard genoemd wordt. Deze is daarna ook gevoerd door Koningin Juliana en wordt nu gevoerd door Koningin Beatrix. Straks wordt deze ook gehesen op Paleis Huis ten Bosch als de Koning in Nederland is en op Paleis Noordeinde als hij daar aanwezig is. De Koninklijke vlag bevat centraal het Rijkswapen met daarop de Koninklijke Kroon. Om het wapen heen hangen de versieringen die bij het grootkruis van de Militaire Willemsorde horen. Het kruis is van de kleur Nassaublauw en scheidt de vlag in vier vakken. In de vier vakken zijn blauwe jachthoorns afgebeeld. De jachthoorns zijn afkomstig uit het wapen van het Prinsdom Orange.

Overwegende dat het wenselijk is een onderscheidingsvlag vast te stellen voor Onze geliefde zoon, Zijne Koninklijke Hoogheid Willem-Alexander, Prins van Oranje, Prins der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg, en voor zijn broeders, zodra deze de leeftijd van achttien jaren bereikt hebben; De Hoge Raad van Adel gehoord; Hebben goedgevonden en verstaan:

Enig artikel

De door Zijne Koninklijke Hoogheid Willem-Alexander, Prins van Oranje, Prins der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg, en zijn broeders te voeren vlag, waarvan hoogte en lengte zich verhouden als 5 : 6, is van oranje kleur; op het midden een (Nassau's) blauw kruis ter breedte van 1/5 van de hoogte van de vlag; op het midden van het kruis een oranje medaillon met een middellijn van 3/14 van de lengte van de vlag, waarop Ons wapen, zoals vastgesteld bij Koninklijk besluit van 23 april 1980, no. 3 ( Stb. 206), zijnde het schild gedekt met de Koninklijke kroon, het goud vervangen door geel en het zilver door wit; op het eerste en derde kwartier een blauwe jachthoorn met rode opening, monding en snoer en wit beslag (Oranje); op het tweede en vierde kwartier een gekanteelde witte burcht (Amsberg). Onze Ministers van Binnenlandse Zaken en Defensie zijn belast met de uitvoering van dit besluit, dat in het Staatsblad, in de Nederlandse Staatscourant en in het Publikatieblad van de Nederlandse Antillen zal worden geplaatst.

's-Gravenhage, 26 april 1985

Beatrix

De Minister-President, Minister van Algemene Zaken,
R. F. M. Lubbers

De Minister van Binnenlandse Zaken,
Rietkerk

De Minister van Defensie,
J. de Ruiter

Uitgegeven de eenentwintigste mei 1985, De Minister van Justitie,F. Korthals Altes

Nu de al langer verwachte troonsopvolging door Prins Willem Alexander, de Prins van Oranje, een feit is, zijn bij de Dokkumer Vlaggen Centrale (DVC) de persen gaan draaien. Een vlagontwerp voor bovenstaande bijzondere gelegenheid lag sinds enkele weken klaar. Op dinsdag 29 januari stelde Robert-Jan Hageman, algemeen directeur van DVC, de drukpers persoonlijk in werking.

Ontwerp en productie van aan het Koningshuis gerelateerde vlagproducten zijn een goede traditie voor de DVC, die terug gaat tot 1936! In dat jaar bracht DVC ter gelegenheid van de verloving van Prinses Juliana en Prins Bernhard oranje en rood-wit-blauwe zwaaivlaggetjes op de markt, die gretig aftrek vonden. Het jaar 1965 werd ook gebruikt om een exclusieve verlovingsvlag voor Koningin Beatrix en Prins Claus het licht te laten zien. In 2001 voor Prins Willem-Alexander en zijn verloofde Prinses Máxima.

Van nog recentere datum (2003) is de feestelijke geboortevlag voor Prinses Catharina-Amalia. "We zijn er al vier generaties bij", aldus directeur Hageman van de Vlaggen Centrale in Dokkum."Vlaggen zijn onlosmakelijk verbonden met de monarchie. Ze zijn bij uitstek geschikt om historische momenten kracht bij te zetten. Deze troonsopvolging is onmiskenbaar een historisch moment. Een tijdperk wordt afgesloten, een nieuw tijdperk begint. Onze vlag symboliseert beide."

(l) Het oude gebouw van de DVC, (m) de nieuwe vlag en (r) de nieuwe vestiging van de DVC

De Dokkumer Vlaggen Centrale ontstond met de komst van de ‘Lapkepoepen' (Duitse marskramers die stoffen verkochten), die zich rond 1800 vanuit het Duitse Westfalen in Friesland vestigden, Een man genaamd, Joannes Demes kwam in 1798 als weversknecht met zijn gezin naar Dokkum. In 1833 begon zijn zoon Hermanus Demes een eigen bedrijf in Dokkum: een weverij en blauwververij (het Blauwverversteegje in Dokkum herinnert aan die tijd). Zijn producten werden in Dokkum en wijde omgeving verkocht. In 1855 nam de derde generatie het bedrijf over. Vanwege de groeiende confectie-industrie besloot Joannes G. Demes zich vanaf 1882 uitsluitend toe te leggen op de handel in textiel en werden de weverij en blauwververij opgeheven.

In 1897 kwam de zaak in handen van de vierde generatie: Herman F. G. Demes. Hij opende een manufacturenzaak aan de Grote Breedstraat in Dokkum. De vijfde generatie Demes nam in 1923 het bedrijf over. Onder de leiding van Johan G. M. Demes groeide het uit tot een grote detailzaak met een ruim assortiment textiel. Met de verloving van Prinses Juliana en Prins Bernhard in 1936 kwam er een nieuw initiatief: de verkoop van oranje en rood-wit-blauwe waaivlaggetjes. Binnen 4 maanden werd er voor 35.000 gulden verkocht! De vlaggetjes kostten destijds 3 cent en werden in Dokkum op een houten stokje geslagen. De Tweede Wereldoorlog maakte een abrupt einde aan de handel in Nederlandse Vlaggen. Na de bevrijding trok de handel in vlaggen echter weer enorm aan. Tot 1955 bleef Johan Demes detaillist in zijn Dokkumer Manufacturenhandel. Zijn motto ‘Deo Volente Celsius' (Met Gods wil immer hoger!) werd de naam van zijn nieuwe bedrijf.

Na de Tweede Wereldoorlog kon DVC uitgroeien tot een bedrijf van formaat,waar vooral nationale en internationale vlaggen geconfectioneerd werden. In de jaren '50 kwam daar de verkoop van reclamevlaggen en spandoeken bij. Het was inmiddels tijd voor de zesde generatie: Joop en Gerhard Demes richtten zich volledig op de vlaggenproductie. Vanuit de Kloostersingel in Dokkum werden lange tijd allerlei vlaggen verkocht. In het begin waren dat alleen de genaaide vlaggen, bedrukte vlaggen werden uitbesteed. 1961 was het jaar voor een eigen textieldrukkerij in de Keppelstraat, waar op een druktafel van 12 meter de eerste eigen vlaggen werden gedrukt. In 1967 verhuisde de drukkerij van Dokkumer Vlaggen Centrale naar het nieuwe industrieterrein Betterwird in Dokkum. In 1981 voegden ook de verkoop afdeling en het magazijn zich daarbij. Alles onder één nieuw dak! De Dokkumer Vlaggen Centrale is inmiddels uitgegroeid tot een onderneming met een rijke traditie en is al meer dan zeventig jaar actief op zowel de nationale als internationale markt. Anno 2012 is DVC nog steeds een volledig familiebedrijf.