Prinsen van Oranje en Nassau

Bijzetting Prins Maurits van Oranje

Op 20 september 1625 trok een lange rouwstoet over de Delftse Markt in de richting van de Nieuwe Kerk. Het was de begrafenis van prins Maurits die
op 23 april 1625 was overleden. Het gebalsemde lijk van de stadhouder werd weggezet in Den Haag tot het op 16 september in een met zwart laken
overtrokken schuit werd vervoerd naar Delft. Daar verbleef het in het Prinsenhof tot de begrafenis op 20 september. De begrafenis was een zeer
kostbare aangelegenheid. Zo werd aan de rouwkleding van de leden van de hofhouding bijna 12.000 gulden besteed. Prins Maurits, 2e zoon van
Prins Willem van Oranje stierf op 13 april 1625 aan leverkanker. Gebruikt als illustratie in: I. Commelin, Wilhelm en Maurits van Nassau,
Princen van Orangien, haer leven en bedr?f, J. Janssonius, Amsterdam 1651.


Lijkstatie Prins Maurits van Oranje

Links van de kerktoren is het praalgraf van Willem van Oranje afgebeeld, rechts is in kleur het wapen van Maurits met de Orde van de Kousenband
weergegeven. De optocht van het Prinsenhof naar de Grote Kerk verliep volgens een strak protocol. Waarschijnlijk was de ceremonie geregisseerd
en aangekleed door kunstenaar Jacques de Gheyn. Het volk stroomde massaal toe om vanaf speciaal voor de gelegenheid opgerichte stellages aan
weerszijde van het plein toe te kijken. De stoet werd voorafgegaan door de Delftse schutterij. Daarna volgde een rij hovelingen. De paarden droegen de
wapens van Maurits' titels. Drie grote standaarden, waarmee Maurits onder meer werd geëerd als beschermer van recht en religie, werden meegevoerd
door de hoge officier Jacques Wijts en Maurits' bastaardzonen Willem en Lodewijk.


Linksonder: De medeling van de bijzetting van Prins Maurits. Middenonder: Zijn rustplaats onder het aandenken van zijn vader en
Rechtsonder: Het begin van de rouwstoet start met twee Jonkers Ernst de Nimitz en Abraham le Bye.


Rechtsonder: Gouverneurs en Linksonder: Proviciale besturen.

Rechtsonder : Verschillende juridische Hoven (van Holland en Zeeland), alsmede de leden van van de Staten van Holland en Gedeputeerden van Dordrecht.

Linksonder: Vertegenwoortdigers van de diverse steden waaronder, Haarlem, Delft.Leiden, Amsterdam, Gouda, Rotterdam, Gorichem, Schiedam, Briele, Schoonhoven, Hoorn en Enkhuizen.

Rechtsonder: de controleur Wynants, trompetter emn de Heren Graven van Cuyck en hun vlag.

Boven: Paarden met de Wapens van Buren, Moers en Chalon.

Rechts en linksboven: Vertegenwoordigers en Wapens van Vianden, Dietz, Nassau alsmede van Orange.



De baar met het lijk van de Prins werd voorafgegaan door acht hellebaardiers; zij droegen hun wapens met de punt naar beneden. Rondom de kist,
waarover een met Maurits' wapens versierd kleed was gedrapeerd, liepen hoge officieren uit het Staatse leger. Een van hen was Justinus van Nassau,
gouverneur van Breda en halfbroer van Maurits. Achter ritmeesters van de cavalerie liepen familieleden, onder wie Frederik Hendrik. In zijn nabijheid
begaf zich de Winterkoning Frederik V met zijn gevolg. Daarachter de Nassause graven. De ambassadeurs van Frankrijk en Venetië werden op de voet
gevolgd door pages en lakeien, die minder dan de andere deelnemers in het gelid liepen. Het laatste deel van de stoet bestond uit leden van de
Staten-Generaal en de Raad van State en vervolgens vertegenwoordigers van gewestelijke en stedelijke besturen.

Prins Maurits zal herinnerd worden als de groot militair strateeg maar ook als degene die Johan van Oldenbarneveldt veroordeelde tot zijn dood.