De Huizen van Oranje en Nassau

Prinses Beatrix van Oranje-Nassau.
Vlag BelgieVlag NederlandGouden KroonGouden KroonVlag LuxemburgVlag Duitsland
Bronvermelding

Vorstinnen van Oranje en Nassau

Prinses Beatrix van Oranje-Nassau

Prinses Beatrix Wilhelmina Armgard, werd op 31 januari 1938 op Paleis Soestdijk geboren als dochter van Prins Bernhard von Lippe-Biesterfeld (* 1911, + 2004) en Koningin Juliana (* 1909, + 2004 ). Zij trouwde op 10 maart 1966 te Amsterdam met Claus George Willem Otto Frederik Geert von Amsberg (*1926, + 2002). Op 30 april 1980 tekende Koningin Juliana de Acte van Abdicatie en werd Prinses Beatrix. Koningin der Nederlanden.

Het paar krijgt in de jaren drie zoons:

  1. Kroonprins Willem-Alexander Claus Georg Ferdinand (27 april 1967), Prins van Oranje (1980), Prins der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg.
  2. Prins Johan Friso Bernhard Christiaan David (25-09-1968), Prins der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg.
  3. Prins Constantijn Christof Frederik Aschwin (11-10-1969), Prins der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, Jonkheer van Amsberg.

Koningin Beatrix

Bij de geboorte van Kroonprinses Beatrix lag haar levenswandel al vast. Met name voor wat betreft haar doel dat tevens haar beroep werd. Er was weinig keuze in deze. Als je een afstammeling bent van een geslacht als de Oranjes, heb je uberhaupt geen normaal leven, eerder een 'levenslang' in de schijnwerpers. Waarom? Omdat men geroepen wordt tot het ambt van Koningin als Kroonprinses zijnde. Je kunt weigeren maar dat is op zijn zachtst gezegd weinig flatteus te noemen. Bovendien had zuslief nu niet zoveel zin in dat 'baantje'. Vond Irene maar niets. Had andere beslommeringen, zoals de Carlistische beweging in Spanje die haar aandacht opeiste, met kans op de Troon van Spanje.

Beatrix werd geboren als oudste kind van Koningin Juliana en Prins Bernhard. Haar naam betekent 'zij die gelukkig maakt'. Haar vader zei bij de aangifte van zijn dochter dat hij hoopte dat die naam een goed voorteken zou zijn, niet alleen voor het geslacht van de Oranjes maar voor de gehele natie. De Kroonprinses kreeg later drie zusters; Irene (1939), Margriet (1943) en Marijke (1947).

Het was bepaald geen rustige en kalme tijd waarin de kleine werd groot gebracht. Twee en een half jaar na de geboorte van Beatrix, vielen de Duitsers op 10 mei 1940 Nederland binnen en was ons land betrokken bij de Tweede Wereldoorlog. Dat had grote gevolgen voor het gezin van de Oranjes. Samen met haarr moeder vertrok Kroonprinses Beatrix via Engeland naar Canada, waar men gedurende de oorlog zou wonen. Haar vader, Prins Bernhard verbleef het grootste deel van de Tweede Wereldoorlog bij zijn schoonmoeder, Koningin Wilhelmina in Londen. In de zomer van 1945 keerde het gezin terug en wel met uitbreiding. In Ottawa, Canada in 1943 was Prinses Margriet geboren.


Terug in ons land nam men intrek in Paleis Soestdijk bij Baarn. Haar schoolopleiding begon in Ottawa (Canada). De verdere opleiding vond plaats in ons land en wel bij De Werkplaats, een vooruitstrevende scholengemeenschap en experimenteel onderwijsinstituut in Bilthoven van Kees Boeke. De nadruk lag daar op de vrije expressie. Door dit onderwijs kregen de Kroonprinses en haar zuster Irene te maken met een achterstand in de exacte vakken. Door echter hard te studeren haalden die twee de achterstand in bij het Baarn's Lyceum in de jaren 1950 -1956. Tijdens haar studententijd suggereerde men dat zij zich zou gaan verloven met een studievriend Bob Steensma. Dat ging echter niet door om een of andere reden.

In het jaar 1956 werd Kroonprinses Beatrix meerderjarig en kreeg zij - van rechtswege - zitting in de Raad van State. Een adviescollege van de Regering. In datzelfde jaar accepteerde zij het Beschermvrouweschap van het Nationaal Fonds ter Bestrijding van Kinderverlamming, later het Prinses Beatrix Fonds genoemd. Na het behalen van het diploma Gymnasium-Alpha (geen exacte vakken), schreef Beatrix zich in als studente aan de Rijksuniversiteit te leiden. De Kroonprinses slaagde in 1961 voor haar Doctoraalexamen vrije studierichting. Daarna begon zij zich te concentreren op haar toekomstige taak en verscheen zeer regelmatig in de openbaarheid. Ook vertegenwoordigde zij haar moeder bij verschillende gelegenheden in binnen- en buitenland. In 1958, bij haar bezoek aan Suriname noemde men haar al 'Prinses Glimlach'. Een naam die haar hele leven bij haar zou blijven.

Op 1 mei 1965 werd de Kroonprinses, geregisseerd door de Oranjes en het toenmalige Kabinet, gefotografeerd door een ingeseinde fotograaf met een onbekende man, samen hand in hand lopende. Er ontstond een behoorlijke commotie toen bleek dat deze onbekende, Claus, Jonkheer von Amsberg een Duits diplomaat was en bovendien - zoals info duidelijk maakte - lid was geweest van de Hitler Jugend. Wat men niet wist was, dat dit voor elke jonge Duitser verplicht was gesteld door de Nazi's. Er werd - echt Hollands en Roomser dan de Paus - een heuse commissie ingesteld onder leiding van een zwaargewicht - die zijn sporen in het onderzoek van oorlog verledens al had verdiend - dr. L.(Lou) de Jong, Directeur van het Instutuut voor Oorlogsdocumentatie te Amsterdam en nog wel in opdracht van de Regering. Fraaier kon het blijkbaar niet. De uitkomsten van dat onzinnige onderzoek waren te voorspellen.


Het verloofe paar, Claus en Beatrix

De heer Claus von Amsberg had geen belastende dingen gedaan in de Tweede Wereld Oorlog. Op 28 juli 1965 verloofde Beatrix zich met de Duitse diplomaat Claus Georg Otto Frederik Geert, Jonkheer von Amsberg. Ondanks de zeer positieve uitslag van het onderzoek, bleek een aanzienlijk deel van onze samenleving verdeeld over de keuze van de Kroonprinses.

Dat was best te begrijpen. Weer een Duitser straks aan de zijde van de Koningin. De Tweede Wereld Oorlog 1940-1945 was nog niet vergeten. Hoe zou dat vergaan bij de jaarlijkse herdenking van oorlogslachtoffers in aanwezigheid van Claus von Amsberg, zo vroeg men zich af.

Beatrix is net zo reislustig als haar vader en in 1962 bezocht zij de landen Iran, Pakistan, India, Thailand, de Philipijen en de Engelse Kroonkolonie Hong Kong. De smaak van het reizen te pakken hebbende, gaat zij in 1963 naar Japan, Canada en de V.S. waar de Kroonprinses door President J. F. Kennedy op het Witte Huis werd ontvangen.

In 1963 neemt Beatrix haar intrek in een voormalige Ridderhofstad uit 1640, Drakensteyn geheten in de LagevVuursche vlakbij Baarn. Het gebouw werd door de Kroonprinses opgeknapt en terug gebracht in de oude staat waar het heden ten dage nog steeds verkeert en is prive-eigendom van de Koningin. Zij onderhoudt regelmatig haar verblijfplaats - Het Kasteeltje- zoals dat n de volksmond wordt genoemd en op gezette tijden verschenen er werklui voor noodzakelijke reparatie's aan het pand.


Stulpje Prinses Beatrix Drakensteijn Lage Vuursche

Vanaf de jaren zeventig begon Beatrix zich intensiever voor te bereiden op haar toekomstige functie als staatshoofd. Met Prins Claus maakte zij vele buitenlandse reizen, waaronder een controversiële naar de Sovjet-Unie. In rechtse kringen werd gesuggereerd dat het kroonprinselijke paar linkse sympathieën zou hebben, mede gevoed door de grote belangstelling van het paar voor ontwikkelingssamenwerking en allerlei vormen van kunstuitingen.

Na de Lockheed-affaire begonnen Beatrix en Claus zich te verdiepen in de koninklijke hofhouding en maakten plannen voor een aanpassing hiervan. Daarnaast vroegen ze adviseurs zich voor te bereiden op het koningschap van Beatrix. Op 31 januari 1980 maakte koningin Juliana tijdens een rechtstreekse televisietoespraak bekend dat zij op 30 april afstand van de troon wilde doen ten gunste van haar dochter Beatrix.

Beëdiging Beatrix tot Koningin, Prins Claus en Koningin Beatrix in 1991

Dat Beatrix haar moeder als koningin zou opvolgen, was bij haar geboorte geen vanzelfsprekendheid. Pas in 1983 is de Grondwet dusdanig gewijzigd dat het oudste kind van het staatshoofd de wettige troonopvolger wordt. Tot dan was geregeld dat de oudste zoon altijd voorrang kreeg op een dochter. Pas nadat Juliana biologisch gezien geen kinderen meer kon krijgen, had Beatrix zekerheid dat zij de beoogd opvolgster was.

In de ochtend van 30 april 1980, om 10.06 uur, ondertekende koningin Juliana in het Paleis op de Dam te Amsterdam, de akte van abdicatie en was Beatrix formeel koningin. s Middags werd zij in de Nieuwe Kerk, tijdens een plechtige zitting van de Staten-Generaal en in het bijzijn van vertegenwoordigers van Europese vorstenhuizen, beëdigd en ingehuldigd als Koningin der Nederlanden.

In Amsterdam was er ten tijde van de troonswisseling een grote kraakbeweging actief die de kroningsdag had uitgeroepen tot actiedag onder het motto 'geen woning, geen kroning'. De feestelijke inhuldiging van Beatrix werd daarom overschaduwd door het kroningsoproer in de Amsterdamse binnenstad; krakers en de Mobiele Eenheid leverden ware veldslagen.

De mobiele eenheid kon met moeite voorkomen dat krakers oprukten naar de Dam om de plechtigheid in de Nieuwe Kerk te verstoren. Als één van haar eerste publieke optredens als Koningin bezocht Beatrix een dag na de inhuldiging gewonde ME'ers in het ziekenhuis.

Koningin Beatrix ging voortvarend aan de slag. De reeds gemaakte plannen inzake het herschikken en moderniseren van de hofhouding kregen zijn beslag. Verder verhuisde zij met haar gezin, in 1981, naar Paleis Huis ten Bosch in den Haag. Paleis Noordeinde werd de werkruimte. Ook werd het protocol aangescherpt, dat onder haar moeder enigszins was verwaarloosd. De Vorstin ontwikkelde haar eigen regeerstijl, die als modern en zakelijk kon worden beschouwd. In relatief korte tijd wist Koningin Beatrix redelijk populair te worden bij het Nederlandse Volk. Succesvolle bezoeken aan veel landen, zoals de V.S., Duitsland en Japan droegen daar ook aan bij. Het bedrijfsleven vaarde er wel bij.


Paleis Noordeinde en de zusje's Beatrix en Irene

Op haar vijftigste verjaardag zond de televisie een portret van haar en haar gezin uit. Naast Beatrix, kwamen ook Prins Claus en de drie zoons aan het woord. Het werd een openhartig beeld van een hardwerkende Vorstin en haar leven. Ook politiek bezien, kreeg de Koningin meer ruimte om haar mening te kunnen ventileren en een eigen invulling te geven aan het Koningschap. Historisch te noemen is haar Kerstrede van 1988. In die troonrede liet Premier Lubbers haar zeggen, dat Nederland schoner was geworden, met name in het water en in de lucht.

Met Kerstmis reageerde Beatrix op haar manier door fijntjes op te merken dat onze wereld lijdt onder vervuiling en vergiftiging van de lucht, bodem en water. Langzaam sterft de aarde. Lubbers zal die boodschap wel hebben begrepen. Voor haar inzet voor de eenheid van Europa, kreeg de Vorstin in 1996 de prestigieuze Karlsprijs van de Duitse stad Aken. Haar belangstelling voor kunst blijft groot.

De Koningin schildert, beeldhouwt zelf niet onverdienstelijk. De subisdies voor jonge kunstenaars reikt zij in persoon uit. Het persoonlijk vermogen van de Vorstin wordt door Forbes magazine geschat op 2,6 miljard dollar (ongeveer 2 miljard Euro).Belangrijke aandelen zijn die in Anaconda Copper, KLM, General Motors, Shell en de ABN-AMRO en mogelijk het concern Oranje-Nassau, de opvolger van het bedrijf de Domaniale Staats Mijnen waaruit ook DSM in Limburg is uit voortgekomen. De basis van dit kapitaal is te danken aan haar voorouders en ook grootmoeder Wilhelmina die erg op de penning was en zakenvrouw ten voeten uit. De Koningin werd lange tijd geroemd om haar vermogen dat zij erin slaagde om haar familie schandaalvrij te houden. Eind jaren '90 veranderde dit beeld. Door verhalen - waar of niet waar - in roddelbladen, kreeg zij de publieke opinie tegen zich. De afschildering in dat soort bladen als een ' boze schoonmoeder', deden haar familie duidelijk geen goed. Veelal ging het om de Kroonprins. Die mocht kennelijk niet trouwen met wie hij wilde.

Van andere serieuzere aard waren - volgens sommige berichten - suggesties dat zij haar constitutionele bevoegdheden te buiten ging bij verschillende, niet met name genoemde, gelegenheden. Haar eerder geroemde neiging naar perfectionisme en inzet werden, vanaf die tijd, meer vertaald in de richting van bemoeizucht en haar zakelijke aanpak - die Beatrix waarschijnlijk van Wilhelmina had gekregen - als afstandelijkheid. In november 1999 brak een rel los, nadat bekend was geworden van de Vorstin over de Vaderlandse pers zou hebben gezegd dat daar 'de leugen regeert'. Zoals gebruikelijk, bleek dat ook niet juist te zijn. Maar dit werd overschaduwd door de Zorreguieta-, de Margarita-affaire en Mabelgate.

De Zorreguieta-affaire begon midden 1999 toen bekend werd dat Kroonprins Willem-Alexander besloten had te trouwen met Maxima Zorreguieta, dochter van Argentijnse Minister van Landbouw Jorge Zorreguieta onder het regime en schrikbewind van Generaal Videla, President van Argentinie. Pas toen vader Zorreguieta niet bij het huwelijk van zijn dochter aanwezig mocht zijn en Maxima zich in het openbaar - had verontschuldigd voor de fouten van haar vader kon een huwelijk doorgang vinden.


Koningin Beatrix, Prins Claus en hun kinderen

Deze en de andere twee zaken, komen later aan de orde. Gedurende het gehele Koningschap van Beatrix had zij te maken met een zieke man. Al eind jaren '70 bleken er aanwijzigingen te zijn dan Prins Claus depressief was. Vanaf 1982 werd hij regelmatig hiervoor behandeld in binnen- en buitenland. In een later stadium stelde de artsen bij de Prins ook de Ziekte van Parkinson en Kanker vast. Wie was Claus, Jonkheer von Amsberg. Claus werd geboren op 6 september 1926 op het Rittergut van zijn familie in de plaats Dotzinger, Gemeente Hitzacker/Elbe, Provincie Hannover Nedersaksen, als enige zoon van Claus Felix Leopold Gabriel Julius August von Amsberg en Gosta von Amsberg-Freiin von dem Bussche Haddenhausen.


Geboortehuis van Prins Claus

Van 1933 tot 1935 bezocht hij de Lagere School te Bad Doberan. Vervolgens vertrok hij naar een Kostschool in Lhusoto, Tanganjika (Afrika) waar zijn ouders - sinds 1928 - woonden. In 1938 keerde Claus von Amsberg terug naar Duitsland en volgde de Middelbare schoolopleiding (Internaat de Baltenschule) te Misdroy in Pommern (D). In 1943 bezocht Claus het Gymnasium te Bad Doberan. In 1944 vervulde hij zijn Duitse dienstplicht, de laatste drie maanden van de oorlog was hij vaandrig bij een pantserdivisie in Italie. Na de oorlog verbleef hij in krijgsgevangenschap en deed vertaalwerkvoor de Geallieerden.

Vervolgens studeerde Claus Rechten en Staatwetenschappen voor een periode van zes maanden aan de Universiteit van Hamburg. In 1957 zat hij bij de Buitenlandse Dienst van Duitsland. Claus von Amsberg's loopbaan in diplomatieke Dienst van Duitsland eindigde op het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Bonn. Hij was plaatsvervangend chef van de afdeling voor Economische Betrekkingen met Afrika bezuiden de Sahara in het Directoraat-Generaal voor Handelspolitiek en Ontwikkeling.


Koningin Beatrix dansend met haar man Prins Claus der Nederlanden en de kleinkindren van hun ouste zoon Willem-Alexander

Na zijn trouwen met de Kroonprinses kreeg de Prins diverse functie's. Op 22 februari 1967 werd Claus von Amsberg lid van de Raad voor Advies voor Ruimtelijke Ordening. Op 12 juli 1967 kreeg hij zitting in de Raad van State.In dat jaar werd Prins Claus ook lid van de Nationale Raad van Advies inzake Hulpverlening aan Minder Ontwikkelde Landen en dat eindigde in 1970. Van 1970 tot 1974 was hij voorzitter van de National Commissie Ontwikkelingsstrategie. In 1978 werd hij adviseur voor de Minister van Ontwikkelingsamenwerking. In 1984 bekleedde hij de functie van Inspecteur-Generaal van Ontwikkelingssamenwerking.

Naast deze functie's had de Prins er nog een aantal die niet van belang zijn. Het functioneren van Prins CLaus werd allengs problematisch daar hij leed aan depressie's. In 1991 werd hij opgenomen vanwege psychische klachten en later werd bekend dat de Prins der Nederlanden ook leed aan de Ziekte van Parkinson. In 1998 onderging Prins Claus een Prostaatoperatie in het Ziekenhuis van Hamburg en daar verwijderde men een kwaadaardig gezwel. Later werd er ook een nier bij hem verwijderd. In de jaren 2000 tot 2002 ging het hard achteruit met de gezondheid van de Prins. Hij werd diverse malen opgenomen in het ziekenhuis met infecties aan de luchtwegen en voor het inbrengen van een pacemaker.Op zondag 6 oktober 2002 rond 19.00 uur overleed Claus Prins der Nederlanden in het AMC te Amsterdam aan de gevolgen van een longontsteking en de Ziekte van Parkinson. Op dinsdag 15 oktober 2002 werd de Prins-Gemaal met groot eer bijgezet in het familiegraf van de Oranjes in de Nieuwe Kerk te Delft.


Prins Claus

Na de dood van Prins Claus ging het leven van deOranjes door, zoals gebruikelijk. Zij maakten geen uitzondering op de regel. De Koningin was altijd iemand en is nog een Vorstin, die haar taken nauwgezet en met kennis van zaken voorbereidt. Beatrix neemt haar taak als Staatshoofd zeer serieus en verdiept zich grondig in Staatszaken. Of zoals oud-Premier Mr. A.A.M. van Agt dit noemde als hij zijn wekelijks overleg met haar had: 'Een hachelijk examen, zij heeft altijd een lijst met aantekeningen bij zich. Ik krijg een aangenaam zittende stoel aangeboden, er zijn koekjes en het gesprek gaat over duizend en een dingen. Ieder onderwerp is gewoon minutieus voorbereid'. Een groot deel van de tijd van Beatrix wordt in beslag genomen door kennisnemen en tekenen van Staatsstukken.

Voorts is zij nauw betrokken bij de vorming van een Kabinet. Daarover zegt de in 1981 door haar aangewezen informateur Drs. Ed van Thijn, 'Ze stelt vragen, ze laat je komen maar weet precies waarover het gaat, omdat zij de stukken heeft gelezen'. Ondanks deze drukke Agenda, heeft de Vorstin wel tijd voor hobbies. Zij is bijvoorbeeld, sinds haar jeugd, een verwoed amazone, heeft grote belangstelling voor het zeilen - vandaar De Groene Draeck - en beeldhouwen. Zij zelf zegt daarover 'Het is voor mij een heel belangrijke uiting'. Beatrix maakte onder meer een plastiek van Janje Beton, het symbool van het Nationaal Jeugdfonds (1973) dat in Madurodam staat.

Ook heeft zij de hoofden van haar drie zoons gemaakt in zowel was als brons. Creativiteit is de Koningin dus niet vreemd. Ook haar vader was een kunstenaar maar dan op het gebied van film en foto's. In een ontmoeting die ik - jaren geleden - in een restaurant in Soesterberg met de Prins had, waarbij ook de naaldkunstenares en vriendin Cecile Dreesman aanwezig was, merkte hij op dat Afrika hem uitermate boeide. 'De natuur', zo sprak Prins Bernard naast mij gezeten aan het zeer informele diner, 'leert ons wie en wat we zijn. Zo ontzettend klein'. Het ei dat de Koningin in handen heeft is breekbaar, zeer breekbaar. Praktisch alles wat wordt gedaan, weegt bijvoorbeeld de Pers op een 'goudschaaltje'.

Wee, als je buitenissig bezig bent. Toen midden 1999 bekend werd dat de Kroonprins een relatie had met Maxima Zorreguieta, vonden velen dat dit niet kon. Trouwen was al helemaal niet aan de orde. Een typisch voorbeeld van hoe mensen zich met zaken bemoeien waar zij eigenlijk niets mee te maken hebben. Alhoewel, als je je hoofd boven het maaivel uitsteekt, loop je kans dat ie er af gaat. Het is nu wel zo dat ons Koningshuis door veel mensen met argusogen wordt gadegeslagen. Ondanks dat, trouwde Prins Willem-Alexander toch met zijn liefde op 02 februari 2002. Helaas waren de ouders van zijn bruid niet aanwezig. Niettegenstaande dat trieste gegeven was de bruiloft goed geslaagd.


Margarita en haar nu voormalige echtgenoot De Roy van Zuydenwijn

De Margarita-affaire beschadigde Koningin Beatrix persoonlijk. Deze trieste gang van zaken speelde zich af in het jaar 2003. Haar nichtje Margarita, dochter van zus Prinses Irene, beschuldigde in het openbaar de Vorstin en andere familieleden ervan treiterijen en afluisterpraktijken te plegen tegen haar en haar toenmalige echtgenoot, Dr. de Roy van Zuydewijn. Het echtpaar fulmineerde in diverse tijdschriften en in televisie-optredens tegen de Koninklijke Familie. Het werd zo bont dat Beatrix zich genoodzaakt voelde - in het openbaar - (wat de Vorstin maar zelden doet) te reageren op de aantijgingen van het nichtje. Tijdens een ontmoeting met de pers zei Beatrix, dat 'de familie zich niet herkent' in het door Margarita geschetste beeld. Later bleek dat de affaire vooral een persoonlijk drama was geworden voor de dochter van Prinses Irene.

Zij is inmiddels gescheiden van de Roy van Zuydewijn (08-11-2006). In Februari 2008 deelde Prinses Margarita Beatrix de Bourbon Parma mede dat zij ging trouwen met Mr. Tjalling ten Cate (23 december 1975). Margarita trouwde op 3 mei 2008 met de jurist bij De Nederlandsche Bank. Uit het huwelijk zijn twee kinderen geboren: Julia Carola Catharina op 3 september 2008 en Paola Cecillia Laurentien op 25 februari 2010. Het jaar 2003 kenmerkte zich voor Beatrix als een periode vol problemen. Was de ene affaire over, dan diende zich de volgende al aan. Mabel Wisse Smit verloofde zich met de tweede zoon van de Koningin, Prins Johan Friso.

Men beschuldige Mabel ervan - eind jaren '80 - een relatie te hebben gehad met de nu overleden topcrimineel Klaas Bruinsma. In alle toonaarden ontkende Wisse Smit dat zij zelfs Bruinsma maar kende. Ondanks deze ontkenning waren er veel andere geluiden te horen, zoals in de uitzending van misdaadverslaggever Peter R. de Vries die een eigen onderzoek startte. Daaruit bleek - met getuigen - dat Mabel wel degelijk een relatie had aangeknoopt met de vermoordde top-crimineel. Daarna had Wisse Smit ook nog eens omgang gehad met de omstreden en getrouwde Bosnische Minister van Buitenlandse Zaken, Mohammed Sacirbey.

De "Minister" is in New York gast van de Staatsgevangenis aldaar op beschuldiging van het verduisteren van Staatsgelden voor eigen gebruik. Zowel de Prins als Mabel Wisse Smit hadden kennelijk niet de waarheid verteld, tegenover de Minister-President en de Koningin. Daardoor kregen zij geen toestemming van het Parlement voor hun huwelijk en verstandig als zij toch kennelijk wel waren, vroegen ze deze ook maar niet. Het paar trouwde op 24-04-2004 te Delft, waarbij de rechten op de troon vervielen. Mabel heeft Friso in het najaar van 2000 verteld over haar relatie met Bruinsma, maar omdat ze nooit bij diens criminele activiteiten betrokken was geweest, zag de Prins hierin geen beletsel voor een huwelijk. Het paar besloot niet geheimzinnig te doen over Mabels verleden, maar wel zo weinig mogelijk details bekend te maken. Dat deden ze ook niet tegenover de Koningin.


Verloving van Prins Friso en Mabel en de trouwkus bij hun huwlijk

Het paar wilde hiermee het oprakelen van "pijnlijke herinneringen waarvan Mabel hoopte dat ze tot het verleden behoorden", vermijden. In de wandelgangen werd gesproken over dat zowel Koningin Beatrix als Prins Friso en zijn echtgenote bijzonder verbolgen zijn geweest over het gedrag van Balkenende en dat hij wel degelijk op de hoogte is geweest van het volledige verhaal rond Klaas Bruinsma, maar dat hij de situatie heeft gebruikt om zijn eigen imago op te poetsen. Voor de Nederlandse monarchie was dit een unieke uitkomst; nog niet eerder werd een verzoek tot het indienen van een toestemmingswet door de regering ingetrokken.

Opmerkelijk is ook dat Koningin Beatrix, die doorgaans niets van affaires moet hebben, haar aanstaande schoondochter door dik en dun bleef steunen. Op 19 april 2004 gaf het paar een televisie-interview, waarbij het herhaalde naïef te zijn geweest maar geen werkelijke openheid van zaken gaf. Op 30-04-2005 vierde de Koningin haar 25-jarig regeringsjubileum in den Haag. 's Middags was er de gebruikelijke Koninginnedagviering in Scheveningen.

's Avonds vond er in een feesttent op het Malieveld in den Haag een show plaats. In een televisie-interview uitgezonden op de vooravond, had Beatrix gesproken over een sterk veranderde samenleving en over de eenzaamheid van het Koningschap. In het kader van dat jubileum, bracht de Vorstin een bezoek aan alle Nederlandse Provincies, de Nederlandse Antillen en Aruba. Tevens kreeg zij een ere-doctoraat toegekend van de Universiteit van Leiden vanwege de manier waarop de Koningin steeds het belang van de vrijheid aan de orde stelde. Het bezoek aan de Provincies en de daaraan gerelateerde herinneringen over een Vorstin die ook 25 jaar aan de macht was, werd ten zeerste door de bevolking gewaardeerd.

Met respect werd over de Koningin gesproken en dat zij en haar man Prins Claus zoveel hadden gedaan om door de Nederlanders - als echtpaar - te worden aanvaard vervulde de mensen met dankbaarheid. Het Oranje-gevoel - als men dat zo mag uitdrukken - leeft wel heel sterk bij onze bevolking. Dat werd tijdens die feestdagen duidelijk, doordat er duizenden en nog eens duizenden mensen op af waren gekomen om de Oranje familie eens in levende lijve en van vlakbij te zien. Zelfs hun de hand te schudden en dankjewel te stamelen. Op 31 januari 2008 werd Koningin Beatrix 70 jaar. Op 1 februari 2008 vond een viering plaats in Theater Carré te Amsterdam. Een hele leeftijd en al jaren werd er gespeculeerd over een ophanden zijnde aftreden van de Vorstin.

De ophef over de begroting van het Koninklijk Huis over 2008 heeft de gedachten alleen maar versterkt dat Beatrix zal wachten totdat de kinderen van Prinses Maxima en Prins Willem-Alexander groot genoeg zijn. In 2006 werd bekend gemaakt dat Drakensteyn verbouwd zou gaan worden. Menigeen maakte hieruit op dat de Koningin -na haar troonsafstand - daar zou gaan wonen. Dit verhaal is nog niet af en het vervolg zal zeker hier worden neer geschreven. Al is het maar uit historisch en menselijk oogpunt. De Majesteit, zoals zij genoemd wil worden heeft - gelijk haar roemruchte voorgangsters Koningin Wilhelmina(grootmoeder) en Juliana (moeder) - iets in werking gezet dat waarschijnlijk tientallen jaren zal blijven doorgaan. Namelijk een dynastie die respect heeft gekregen van ons kan meer daarop bogen dan wij, de Nederlanders.

Op 28 januari 2013, twee dagen voor haar verjaardag, heeft Koningin Beatrix te kennen gegeven dat zij op 30 april van dat jaar zal aftreden ten faveure van haar zoon Kroonprins Willem-Alexander. Op 31 Januari 2018 bereikte oud-Koningin Beatrix de gezegende leeftijd van 80 jaar.

Zoals ons bekend is, zit de Koning Willem-Alexander dit jaar 10 jaar op de troon. Wij felciteren hem daarmee. Bovendien is het een hele prestatie voo iemand die niet nu zo goed ligt bij het Nederlandse Volk luidens de peiligen. Of dit gaat verbeteren lijkt ons maar de vraag maar we hopen het voor hem dat ziin populariteit weer zal stijgen. Vanaf deze plaats wensen wij hem veel geluk, wijsheid en kracht op dat doel te bereiken en de aanstormende Koningsdag lijkt on daar uitnemend voor geschikt. Hoe hoger op de ladder hoe meer belanstelling men heeft voor het doen en laten van zeker iemand als de Koning der Nederlanden, zijn vrouw en zijn gezin. Elke stap die zij doen wordt nauwlettend in de gaten gehouden en becommentarieerd